24.12.2024. » 16:32
Kampet rinore: Nga mësimi i gjuhëve te pishja e paragjykimeve - Nikolina Jovanović
Kampet rinore brenda programit YESS (“Rinia e Fuqizuar përmes Shkollave dhe Shoqërive Inkluze”), në të cilat mora pjesë gjatë Tetorit dhe Nëntorit 2024, nuk ishin vetëm një mundësi për të mësuar gjuhë ose për të bërë miq të rinj—ato gjithashtu shërbyen si një hapësirë për të prishur paragjykimet, ndërtuar ura mes komuniteteve dhe për të reflektuar mbi vlerat që na bëjnë njerëz më të mirë.
Këto kampe tre-ditore, të mbajtura çdo fundjavë tjetër, sollën së bashku të rinj nga komunitete të ndryshme anembanë Kosovës. Pjesëmarrësit erdhën nga komuna të ndryshme, me destinacione të zgjedhura me kujdes për të na edukuar rreth historisë së qyteteve në Kosovë dhe monumenteve të tyre kulturore, të udhëhequr nga udhëheqës të dedikuar turistikë. Gjithashtu, ishim gjithmonë të shoqëruar nga përkthyes dhe një ekip aktivistësh përgjegjës për mësimet e gjuhës, ushtrime kreative dhe inovative, trajnime për ndihmën e parë, dialogë, diskutime mbi kohezionin social, dhe shumë aktivitete të tjera. Programi ishte i aksesueshëm për të rinjtë nga 13 deri në 18 vjeç dhe ishte i dizajnuar për të na mësuar një gjuhë, bërë miq, adoptuar vlera morale, prishur barrierat fetare dhe kombëtare, dhe rritur në një nivel më të lartë—të gjitha të arritura në mënyrë unike përmes lojërave dhe ushtrimeve.
Përveç punëtorive të ndryshme, kishim edhe kohë të lirë, të cilën e përdornim për relaksim dhe shoqërim. Shpesh ndaheshim në grupe më të vogla dhe gëzonim aktivitete të ndara, që varionin nga vallet tradicionale dhe performancat komike deri te eksplorimi i traditave të ndryshme dhe angazhimi në biseda të zakonshme. Çdo kamp na ofroi një përvojë unike, duke kombinuar argëtimin dhe mësimin në një atmosferë mikpritëse.
Besoj se mentorët arritën një ndikim shumë më të madh se ç'pritej. Përshtypja ime e parë nuk ishte më e mira—kishte shumë paragjykime dhe qëndrime negative që buronin nga frika se si do të shfrytëzoheshin gjërat. Megjithatë, kurrë nuk do të harroj njerëzit që takova këtu, as përvojat dhe kujtimet që krijuam së bashku. Udhëtova, pashë dhe dëgjova shumë gjëra të reja, dhe i shikova ato të njohura nga një perspektivë tjetër. Gjithashtu mora një pushim nga tensionet e jetës së përditshme dhe mendimet absurde të njerëzve.
Ajo që nuk e prisja ishte të kisha kaq kohë të mirë ndërsa mësoja, dhe veçanërisht të takohesha me një grup kaq elokuent të të rinjve. Në një kohë kaq të shkurtër, zgjeruam në mënyrë të konsiderueshme lidhjet dhe perspektivat tona mbi botën. Do të thoja se, pavarësisht çdo ankthi që mbeti, formuam komunitetin më kompleks të të rinjve që kam parë ndonjëherë.
Nuk mund të veçoj një kujtim apo moment të preferuar, pasi të gjithë kishin mundësinë të shkëlqenin disa herë, dhe mentorët ishin në mënyrë të përshtatshme tolerantë dhe fleksibël. Edhe kur nuk i plotësonim disa pritshmëri, ata tregonin kuptim. Shpresoj me zemër të marr pjesë në më shumë kampe të ngjashme dhe që të tilla kampe të organizohen më shpesh në rajonin tonë dhe më gjerë. Besoj se këto seanca trajnimi do të pasuronin zhvillimin intelektual të adoleshentëve.
Në një botë të verbuar nga teknologjia dhe disfunksioni i sistemeve të vlerave, këto kampe me siguri do të kontribuonin në rivendosjen e shoqërimit, i cili po bëhet gjithnjë e më i huaj për ne për shkak të ritmit të shpejtë të jetës. Përshtypjet nuk mund të jenë gjithmonë të përsosura, por kësaj radhe, vërtet mbeta pa fjalë.
Nikolina Jovanović
Lajmet e fundit
