30.05.2022. » 10:23
Op-ed - Dhimbja është dhimbje, pa dallim kombësie dhe përkatësie!
Luftërat e bëra në të kaluarën kanë lënë pasoja të mëdha dhe të rënda në mbarë shoqërinë, të cilat edhe sot ne i përballojmë, por përpiqemi që t'i zgjidhim dhe t'i kapërcejmë. Një nga pasojat më të vështira dhe më të dhimbshme të konflikteve të armatosura është numri i madh i njerëzve, fati i të cilëve ende nuk dihet, njerëz që janë në kërkim. Çdo familje e të zhdukurve jeton në pasiguri, me dhimbje dhe vuajtje të mëdha, duke kërkuar informacione për mënyrën se si janë zhdukur, apo për mbetjet e tyre. Prandaj, zgjidhja e çështjes së personave të pagjetur është një nga çështjet më të rëndësishme për të gjitha komunitetet në Kosovë.
Luftërat e bëra në të kaluarën kanë lënë pasoja të mëdha dhe të rënda në mbarë shoqërinë, të cilat edhe sot ne i përballojmë, por përpiqemi që t'i zgjidhim dhe t'i kapërcejmë. Një nga pasojat më të vështira dhe më të dhimbshme të konflikteve të armatosura është numri i madh i njerëzve, fati i të cilëve ende nuk dihet, njerëz që janë në kërkim. Çdo familje e të zhdukurve jeton në pasiguri, me dhimbje dhe vuajtje të mëdha, duke kërkuar informacione për mënyrën se si janë zhdukur, apo për mbetjet e tyre. Prandaj, zgjidhja e çështjes së personave të pagjetur është një nga çështjet më të rëndësishme për të gjitha komunitetet në Kosovë.
E drejta ndërkombëtare humanitare na garanton të drejtën për të ditur se çfarë ka ndodhur me familjarët e zhdukur, por edhe pas kaq vitesh nuk ka asnjë informacion. Pyetja është nëse është e rëndësishme të vendosim për fatin e të dashurve tanë, se cilës kombësi i takojnë?
Apo dhimbja dhe vuajtja e çdo familjeje është e njëjtë. Dhimbja për Milloradin apo Fatmirin është e njëjtë? -Po. A vuan çdo fëmijë për babain, nëna për djalin, gruaja për burrin, pavarësisht nga kombësia e saj? Misioni ynë i vetëm dhe më i rëndësishëm duhet të jetë uniteti. Të luftojmë së bashku për të gjitha komunitetet në Kosovë. Dhimbja është dhimbje, vuajtja është vuajtje dhe trishtimi është trishtim. Nëse secili prej nesh vepron vetëm, nuk do të ketë rezultate të përherëshme dhe serioze. Kjo është arsyeja pse ne duhet të punojmë së bashku për të ndikuar në të ardhmen dhe brezat e rinj.
Ne jemi thjesht njerëz, dhe duhet të lidhemi pavarësisht politikës dhe ngjarjeve të së shkuarës, është pasqyrë e nevojës dhe ato nevoja na bashkojnë, për të zgjidhur çështjen e zhdukjes së njerëzve tanë të dashur, varemi nga njëri-tjetri. Jeta në Kosovë vazhdon duke u përkeqësuar gjithnjë e më shumë. Familjet nuk dorëzohen dhe pas kaq vitesh kërkimi, shpresojnë për jetë të gjejnë anëtarët e tyre. Një ndihmë e madhe dhe një hap përpara është të punojmë së bashku për të ndikuar në institucionet shtetërore. Le të fillojmë së bashku ngjarjet dhe projektet për të treguar se mund të bashkohemi rreth ndërgjegjësimit dhe zgjidhjes së çështjes së personave të zhdukur. Le të tregojmë se dhimbja dhe vuajtja nuk kalojnë dhe pa ndihmën e njëri-tjetrit nuk ecim përpara.
Edhe pse nuk ka asnjë progres në vitet e fundit, besimi dhe shpresa nuk largohen, e që shpresojmë se problemi i përbashkët të zgjidhet në nivel institucional. Do të ishte shumë domethënëse të shohim që shteti nuk ka hequr dorë prej nesh, por më e rëndësishmja është që të mos heqim dorë nga njëri-tjetri, por së bashku të shkojmë drejt zgjidhjes dhe marrëdhënieve më të mira. Ne si familje me më të vështirat dhe çështjet e ndjeshme, dhe ne e kemi borxh mund ta tejkalojmë të kaluarën përmes forcave të bashkuara, që është shumë e rëndësishme për të zgjidhur çështjen e personave të rrëmbyer dhe të zhdukur.
Mungojnë shembuj pozitivë, pse familjet tona nuk do të ishin shembull për gjeneratat e reja, për të treguar se forca dhe bashkimi japin rezultatet më të mira. Dhe sa vërtet jetojmë bashkë, pse nuk i ndajmë vlerat tona me njëri-tjetrin dhe pse nuk e njohim njëri-tjetrin mjaft mirë? Le të bëjmë më të mirën! Hajde le te perpiqemi!
Sepse nuk ka urrejtje dhe tjetërsim, por të gjithë e kuptojmë që po kalojmë të njëjtat gjëra. Nëse e ndajmë dhimbjen së bashku, së bashku do të arrijmë rezultate që janë të rëndësishme për të gjithë ne si komunitet në Kosovë.
Misioni më i rëndësishëm mbetet për ne që të sigurohemi që asnjë fëmijë të mos rritet pa baba, që asnjë nënë të mos plaket pa djalë dhe që asnjë grua të mos e kalojë jetën e saj duke menduar se si do t'i rrisë fëmijët e vetme. Të mundohemi që në të ardhmen të mos ndodhin të njëjtat gjëra apo të ngjashme, të krijojmë një të ardhme të re dhe të zgjidhim të kaluarën e vështirë, sepse siç thamë, dhimbja është dhimbje pa dallim kombësie dhe përkatësie. Dhe jo për të lejuar që pasardhësit tanë të rriten dhe të jetojnë përmes urrejtjes dhe intolerancës, por të jenë një vend më i mirë për secilin prej nesh.
Lajmet e fundit
